... نمی توانم که تو را به بهشت ببرم، فقط من برای تو بدرگاه خدای متعال دعا و استغفار می کنم، تا اینکه خداوند متعال گناهان گذشته تو را ببخشد و تو مؤمن بشوی - ربنا علیک توکلنا و الیک انبنا و الیک المصیر ربنا لا تجعلنا فتنة للذین کفروا و اغفرلنا ربنا انک انت العزیز الحکیم - اینها دعاهای ابراهیم است بعد قرآن می گوید - لقد کان لکم فیهم اسوة حسنة - از برای شما مؤمنین، در ابراهیم و یارانش سرمشقی نیکو است - لمن کان یرجوالله و الیوم الاخر - برای آن کسانی که امید به خدا و روز قیامت دارند - و من یتول فان الله هو الغنی الحمید - هر کس پشت کند و از این دستور رو بگرداند و اعراض کند خدای متعال غنی، ستوده و پسندیده است و بر دامن کبریائی اش ننشیند گرد. اگر تو با دشمنانش سازش کنی دامن انسانیت و شرف تو لکه دار خواهد شد و خدا زیانی نمی بیند.
این جمله را از ابراهیم به یاد داشته باشید، ابراهیم و یارانش به کفار و منحرفین معاصر خودشان می گویند: - انا برء وامنکم - ما از شما بیزار هستیم امام سجاد و یارانش صلوات الله علیهم با مردم منحرف زمان، همین طور صحبت کردند. در بحار الانوار حدیثی است که می گوید: یحیی بن ام طویل حواری امام چهارم توی مسجد مدینه میآمد و روی بمردم می ایستاد همان مردمی که به ظاهر جزو دوستداران خاندان پیغمبر بودند، همان مردمی که نه اموی بودند و نه وابستگان به بنی امیه بودند، پس چه بودند؟
بزدلانی بودند که برای خاطر واقعه عاشورا و کربلا از ترس خفقانی که بنی امیه بوجود آورده بودن، دور آل محمد را خالی گذاشته بودند ولی افراد معتقدی بودند. یحیی بن ام طویل در مقابل همین گونه مردم می ایستاد و همین سخن قرآنی را تکرار میکرد - و کان یقول کفرنا بکم و بدابیننا وبینکم العداوة و البغضاء - ما به شما کافر شدیم و میان ما و شما خشم و کینه نمودار شد یعنی همان حرفی که ابراهیم به کفار زمان خود و به مشرکین و منحرفین و گمراهان معاصر خودش می گفت...
